Σημείωμα συγγραφέα
 

​

Η ιδέα της διασκευής της Σαλώμης προέκυψε μετά από επίμονες πιέσεις της Νάλιας Ζήκου, η οποία ήθελε να ερμηνεύσει το συγκεκριμένο ρόλο προτού κυλήσουν τα χρόνια και η δραματουργική ηλικία της ηθοποιού απομακρυνθεί από την αντίστοιχη του ρόλου. Το γεγονός ότι πρόκειται για ένα βιβλικό μύθο με πληθώρα παραπομπών στο σήμερα, έκανε την απόπειρα της διασκευής ενδιαφέρουσα από την άποψη ότι μέσα από τη δουλειά μου αναζητώ περισσότερο τα διαχρονικά παρά τα πραγματιστικά στοιχεία, το γενικό παρά το συγκεκριμένο. Βέβαια είναι αναπόφευκτο και οπωσδήποτε καθοριστικό το γεγονός ότι προκειμένου να φτάσει κανείς κάπου, πρέπει από κάπου να ξεκινήσει. Στην περίπτωση της Σαλώμης, η αφετηρία αυτή συμβαίνει να είναι

η ίδια η Σαλώμη και όχι ο μύθος της. Μέσα από το πρόσωπο καθ' αυτό άρχισε ο μύθος να μορφοποιείται, να παίρνει διαστάσεις, χρώμα και ήχο. Το πρόσωπο της Σαλώμης, όπως αυτό παρουσιάζεται κυρίως μέσα από την Παλαιά Διαθήκη αλλά και από τον Τελευταίο Πειρασμό του Καζαντζάκη, είναι που έδωσε τις βασικές συντεταγμένες και άξονες γύρω από τους οποίους κινείται η παράσταση, με όλα όσα συμβολίζει το πρόσωπο αυτό, σε μια προσπαθεί να αναμιχθούν οι ευαισθησίες του μύθου της Σαλώμης με τις αντίστοιχες σημερινές κοινωνικές ευαισθησίες, όπως αυτές ανα-διαμορφώνονται σε κάθε νέο τώρα.

​